«ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ» Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΘΕΑΤΩΝ
Ο κόσμος νίκησε. Η βέβηλη παράσταση «Corpus Christi» στο θέατρο Χυτήριο, που σκοπό είχε εξ αρχής να προκαλέσει, δεν τα κατάφερε και κατεβαίνει. Βαρέθηκαν οι άνθρωποι να παίζουν ενώπιον πέντε-έξι ατόμων και είναι παραπάνω από προφανές, ότι δεν έβγαιναν τα έξοδα.
Κι έτσι, οι πρωτεργάτες, η κ. Βάσια Παναγοπούλου, γνωστή στο ευρύ κοινό και από κάποιες δικαστικές της περιπέτειες στο παρελθόν, αλλά και ο κ. Λαέρτης Βασιλείου, η οικογένεια του οποίου έτυχε της φροντίδας της Εκκλησίας, όταν έφτασε εδώ από την Αλβανία (και αυτός την ευχαρίστησε με το «έργο» αυτό), με ανακοίνωσή τους, γνωστοποιούν ότι οι παραστάσεις, «αναβλήθηκαν».
Η ανακοίνωση-παραδοχή ήττας
«Οι παραστάσεις του Corpus Christi, στο θέατρο Χυτήριο, ολοκληρώνονται. Δεν ήταν πρόθεσή μας ούτε να προκαλέσουμε το ‘θρησκευτικό συναίσθημα’ ούτε να δημιουργήσουμε εντάσεις και πολύ περισσότερο να ζήσουμε εικόνες αστυνομοκρατούμενου χώρου θεάτρου. Λυπούμαστε που άθελά μας, άνθρωποι ξυλοκοπήθηκαν, προπηλακίστηκαν, απαξιώθηκαν.
Μας προκάλεσε θλίψη το γεγονός ότι το Χυτήριο έκανε το γύρo του κόσμου με απαξιωτικά σχόλια για τη Δημοκρατία μας. Και βάζοντας πάνω απ’ όλα το καθήκον μας ως Έλληνες πολίτες να προστατέψουμε τη φήμη της χώρας μας αλλά και τη βαθιά πίστη μας στην Ορθοδοξία και τον Χριστιανισμό που είναι η πίστη της αγάπης και της αποδοχής, δεν γίνεται να επιτρέψουμε την παγκόσμια δυσφήμηση που συντελείται με αφορμή την παράστασή μας.
Παλέψαμε σε αίθουσες δικαστηρίων και δικαιωθήκαμε. Αλλά... Δεν ήταν αρκετό. Συνέχισαν να μας διασύρουν και να βάζουν σε κίνδυνο τους συναδέλφους μας ηθοποιούς αλλά και το σύνολο των εργαζομένων στο θέατρό μας. Με τη σκέψη στο κοινό μας που σεβόμαστε, προσπαθήσαμε να παίξουμε την παράσταση επί τρεις εβδομάδες. Δεν στάθηκε δυνατόν, γιατί δεν μας το επέτρεψαν.. Και φυσικά δεν είναι λύση να συνεχίζουμε σα να μη συμβαίνει τίποτα... Γιατί αυτό που συνέβη είναι υπαρκτό, εφιαλτικό και μεγάλη ντροπή.
Το μήνυμα που μας απέστειλε ο συγγραφέας του έργου, Τέρενς ΜακΝάλλυ μας προβλημάτισε... “άλλο θέατρο δεν θα είχε αντέξει τόσο... μήπως όμως με όλα αυτά που προσδίδουν στην παράσταση περί “βλασφημίας” χάνεται το πραγματικό μήνυμα του έργου; είναι δυνατόν ένα έργο που γράφτηκε για να μιλήσει για την αγάπη, να καταλήγει να προκαλεί τόσο μίσος;” Βέβαια, τέτοιες εκδηλώσεις βίας σαν αυτές που εκτυλίχθηκαν μπροστά στην πόρτα του θεάτρου μας στις 11/10, δεν έλαβαν χώρα σε κανένα μέρος του κόσμου, όπου κι αν παίχτηκε το Corpus Christi… παρά μόνο… από φανατικούς Μουσουλμάνους (!) που θεώρησαν ότι έπρεπε να εκδώσουν διάταγμα θανάτου για τον συγγραφέα...
Ευχαριστούμε όσους μας στήριξαν στην προσπάθειά μας για την ελευθερία της τέχνης και τη μη φίμωση του θεατρικού λόγου. Όμως εμείς δεν κάνουμε θέατρο για να υποκαταστήσουμε τους θεσμούς. Δεν λιποψυχούμε και θα δώσουμε τον αγώνα όπου και αν χρειαστεί. Ας προβληματιστούμε όμως, για το κράτος που παρακολουθεί μουδιασμένο τις δυνάμεις του σκοταδισμού να ασχημονούν.
Αν μια θεατρική παράσταση μπορεί να θέσει θεμελιώδη ζητήματα όπως το δικαίωμα στη διαφορετικότητα και την ελευθερία της έκφρασης, τότε το Θέατρο είναι παρόν στην αληθινή ζωή. Η παράσταση CORPUS CHRISTI έχει ήδη κληθεί να λάβει μέρος σε δύο διεθνή θεατρικά φεστιβάλ: στο International Theatre Festival MESS Sarajevo και στο Festival Iberoamericano de Teatro de Bogota. Εκεί θα βρει και την δικαίωσή της... Για το θέατρο Χυτήριο, Βάσια Παναγοπούλου & Λαέρτης Βασιλείου. ‘Άκου με την καρδιά σου, όχι με ό,τι σε έμαθαν ότι είναι σωστό’».
Στο καλό και με τη νίκη
Φυσικά, δεν θα κάνω τον κόπο να μπω στην ουσία της ανακοίνωσης των δύο αυτών τύπων, που συνιστά παραδοχή της ήττας τους. Την παρέθεσα για την ιστορία κυρίως και θεωρείστε τη δημοσίευσή της, ως επινίκιο. Εύχομαι στους πρωτεργάτες της βέβηλης παράστασης, καλό ταξίδι στην Κολομβία και στο Σεράγεβο. Θα πω όμως σ’ εσάς, στους αναγνώστες της μαχητικής εφημερίδας μας, κάτι άλλο: ΝΙΚΗΣΑΜΕ.
Οι ορθόδοξοι χριστιανοί, οι Έλληνες, είπαμε ένα βροντερό ΟΧΙ στην κουλτούρα της ελευθεριότητας, της διαστροφής και της παρακμής. Είναι παραπάνω από φανερό, ότι η παράσταση «μποϋκοταρίστηκε» με το παραπάνω από το κοινό. Καταφέραμε να μην πατήσουν παρά ελάχιστοι το πόδι τους σε μια παράσταση που δεν έλαβε υπόψη τις ευαισθησίες μας και καταδικάστηκε ακόμα και από μουσουλμάνους. Αυτό για να δείτε πόσο σεβασμό τρέφουν κάποιοι της αριστεράς και της «προόδου» στα πιστεύω μας και πόσο μα πόσο υποκριτές είναι, όταν μιλούν για «ανοχή», καθώς η ελευθερία για αυτούς, είναι το δικαίωμα να προκαλούν.
Αυτό για να δείτε και πόσο μειοψηφικές είναι οι απόψεις και οι «προσεγγίσεις» όλων όσων επιχειρούν να αλλοιώσουν τον αξιακό γενετικό κώδικα της κοινωνίας μας. Αυτή τη φορά δεν πέρασαν. Και κάθε φορά που θα προσπαθούν, αυτή θα είναι η τύχη τους. Και, ναι, ακούμε με την καρδιά μας κ. Παναγοπούλου και κ. Λαέρτη. Και αυτή λέει πως «με τη σημαία και το σταυρό, αν χρειαστεί και στο βουνό, εμείς δεν ξέρουμε ζυγό». Γιατί η παρακμή που πρεσβεύει αυτή η παράσταση, είναι όντως ζυγός...
Νίκος Χιδίρογλου
Πηγη : http://www.elora.gr
