Όμως πρέπει να οριστεί και η διάδοχη κατάσταση (σύντομα). Και η Kirsten Dunst (ναι ρε, η Kirsten Dunst) πρέπει να πάρει αυτό που της αξίζει.
Κατ' αρχήν, ουδέποτε ορίστηκε από κάποιον από εμάς, τους εκατομμύρια φαν της Bellucci, ότι η διάδοχός της πρέπει να είναι σώνει και ντε Ιταλίδα και μελαχρινή. Αυτές οι βιασύνες οδηγούν σε παραφουσκωμένες προσδοκίες που δεν επαληθεύονται ποτέ.
Προφανώς και θα ήταν αστείο να ορίζαμε ως διάδοχο της Bellucci την Τίλα Τεκίλα, διότι ούτε την κλάση, ούτε τα νούμερα (στήθος-μέση) ούτε κάποια άλλησχέση με την Ιταλίδα ηθοποιό διαθέτει. Και αν αναρωτιέσαι γιατί τέλος πάντων φαγώθηκα να βρω διάδοχο της Bellucci, θα σου απαντήσω ότι α) σε 3 χρόνια θα κλείσει τα 50 και β) φωτογραφίζεται πλέον φορώντας ανδρικά κοστούμια. Μετά θα σε παραπέμψω στον Σγουρό.
Δεν την κατηγορούμε όμως. Και τατουάζ κελεμπία να χτυπήσει, αυτά που έκανε για εμάς τους άντρες δεν θα τις τα ξεπληρώσουμε ποτέ. Αλλά πρέπει να πάμε παρακάτω. Κι ενώ τις προάλλες, χάζευα τα εφέ, τις εικόνες και τον χαμό (κυριολεκτικά) στο Melancholia του φον Τρίερ, η ιδέα μου μπήκε στο μυαλό. Και δεν μου βγαίνει με τίποτα. Περίμενα ένα ολόκληρο μήνα, πιστεύοντας ότι θα μου περάσει, αλλά μάταια. Ε ναι, λοιπόν, Kirsten Dunst, είσαι η νέα Monica Bellucci.
Βρείτε τα όμοια
Τα κοινά σημεία δεν είναι λίγα. Κατ' αρχήν, δεν τίθεται καν θέμα ευρωπαϊκής εναντίον αμερικάνικης “σχολής”, αφού εδώ και μερικούς μήνες, η Dunst απέκτησε και επίσημα τη γερμανική υπηκοότητα. Έτσι κι αλλιώς, οι γονείς της δεν ήταν Αμερικανοί πολίτες. Μαμά Σουηδέζα, μπαμπάς Γερμανός. Για καλή μας (της) τύχη, η 29χρονη ηθοποιός γεννήθηκε στο New Jersey και γλίτωσε το βαρύ κι ασήκωτο Ντουνστ.
Το δεύτερο thumbs up της υποψηφιότητα της Dunst στο θρόνο της Bellucci είναι πως δεν πρόκειται για μια χαζοχαρούμενη σταρλετίτσα που ανυπομονεί να τελειώσουν τα γυρίσματα για να τρέξει να γδυθεί στο Maxim ή στο GQ (btw, ένα εξωφυλλάκι στο Maxim το έχει κάνει). Δέχομαι πως κάποτε ήταν η “ελαφριά” παρτενέρ του Spiderman που την ερέθιζε η παιδική στολή του υπερήρωα. Αυτό ήταν κάποτε.
Τώρα, η Dunst δεν μπορεί να διαλέξει σε ποιο σημείο του σπιτιού της θα βάλει το βραβείο γυναικείου ρόλου που κέρδισε φέτος στις Κάννες για τη “Melancholia” του Λαρς φον Τρίερ. Ούτε καν ο Δημητρόπουλος, γνωστός πολέμιος του Δανού σκηνοθέτη, δεν έκλεισε τα μάτια μπροστά στη συγκλονιστική της ερμηνεία στην ταινία (http://www.cosmo.gr/Entertainment/Cinema/review-cinema/o-trier-mas-erikse-se-melagxolia.1360520.html).
Είναι θέμα χρόνου (να περάσουν άλλα 18 χρόνια δηλαδή) για να φτάσει η Dunst στην τωρινή ηλικία της Bellucci και να τη δούμε να πατάει στις ίδιες γραμμές του να είσαι μια 100% μοιραία, παλαιάς κοπής γυναίκα σαν την Ιταλίδα σταρ. Θέμα χρόνου, γιατί και η κλάση και η σοβαρότητά τους φαίνονται παρεμφερείς (γάντι ήρθε στην Kirsten ο ρόλος της Μαρίας Αντουανέτας το 2006), ενώ η σωματοδομή και οι εξαίσιες καμπύλες που είδαμε στο σινεμά και ξαναείδαμε στο Dailymotion δεν έχουν απλώς κάτι, έχουν πολύ από Monica Bellucci. Και σε ρωτώ; Στο ότι η μία είναι ξανθιά και η άλλη μελαχρινή, θα κολλήσουμε;
Τα 90 δευτερόλεπτα που άλλαξαν τον κόσμο μου
Όπως ανέφερα ήδη, η Kirsten παίρνει το χρίσμα της νέας Bellucci (αρχικά από εμένα, αλλά δεν νομίζω ότι θα είμαι μόνος για πολύ) μετά τα αρτιστίκ (αλλά καθόλου ξενέρωτα) γυμνά της στο Melancholia.
Πριν από αυτά, ήταν απλά μια όμορφη, ξανθιά ηθοποιός με χαριτωμένα στραβή οδοντοστοιχία που μας είχε απογοητεύσει με τις ελάχιστες γυμνές στιγμές εντός και εκτός μεγάλης οθόνης.
Μετά το Melancholia μας πήρε και μας σήκωσε. Τέτοιο ταυτόχρονο, διπλό level up, τόσο στον τομέα της υποκριτικής όσο και σ' αυτόν της φαντασίωσης-εμμονής, προσωπικά δεν έχω ξαναδεί. Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, μπορείς να δεις το βίντεο που σταμάτησε το χρόνο και να εκνευριστείς με την ησυχία σου που τόση ώρα το έχεις ρίξει στην ανάγνωση, αντί να έχεις πατήσει το play. Δέκα φορές στη σειρά.
Ο Θεός να μας κόβει μέρες και να τονίζει κι άλλο αυτό το λευκό στην επιδερμίδα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου