Την άμεση ένωση με την μητέρα πατρίδα των κυπρίων, την Ελλάδα, ζήτησαν οι Κύπριοι σαν σήμερα, στις 15 Ιανουαρίου του 1950, μέσω του ενωτικού δημοψηφίσματος.
Τον Δεκέμβριο του 1949 η Εθναρχία αποστέλλει πρόσκληση στην αποικιακή κυβέρνηση να αναλάβει αυτή την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος και η δεύτερη αρνείται. Έτσι η Εθναρχούσα Εκκλησία αναλαμβάνει την διοργάνωση του τον επόμενο μήνα. Μεταξύ ο άλλων αναφέρει η εγκύκλιος που κυκλοφόρησε από την Εθναρχία:
«Εμπρός Κύπριοι! Όλοι εις τας επάλξεις διά την μάχην του Δημοψηφίσματος διά την εθνικήν αποκατάστασίν μας. Δια την ένωσιν με την αθάνατον Μητέρα Ελλάδα. Ο δίκαιος Θεός, οστίς εδημιουργησε τον άνθρωπον διά να ζη ελεύθερος, είναι βοηθός και παραστάτης του αγώνος μας.
Ζήτω η Ένωσις»
Το πρωί της ιστορικής εκείνης μέρας η Κύπρος έπλεε στα εθνικά της χρώματα. Είχεν όψη γιορταστική. Και η υπογραφή του συνθήματος: ΑΞΙΟΥΜΕΝ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ άρχισε. Η 15η Ιανουαρίου 1950 ήταν η μεγαλειώδεστέρα εξόρμηση των Κυπρίων, ένα αληθινό ξεχείλισμα πατριωτισμού και αγάπης προς τη λευτεριά. Σύσσωμη η ύπαιθρος δονείται από πατριωτικό ενθουσιασμό. Άντρες και γυναίκες, νέοι και γέροι κατακλύζουν τους ναούς για την υπογραφή του Δημοψηφίσματος που ήταν για όλους έγγραφο τιμής.
Το ενωτικό δημοψήφισμα στέφετε με μεγάλη επιτυχία. Από τους 224,757 χιλιάδες εγγεγραμμένους ψηφοφόρους συλλέγονται 215, 108 υπογραφές με το εκπληκτικό ποσοστό του 95.7 % το οποίο δεν δίνει περιθώρια αμφισβήτησης του πόθου των κυπρίων, που διατράνωσαν για ακόμη μια φορά την απαίτηση τους να απολαύουν του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης. Τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος αποστέλλονται με αντιπροσωπία στην βρετανική κυβέρνηση και στην βουλή των Ελλήνων χωρίς να βρίσκουν ιδιαίτερο αντίκρισμα.
Δυστυχώς το δημοκρατικό δικαίωμα του κυπριακού ελληνισμού, για αυτοδιάθεση, δεν σεβάστηκε ούτε μετά το ενωτικό δημοψήφισμα, αλλά ούτε μετά τον απελευθερωτικό ενωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ του 1955-59 που ακολούθησε του δημοψηφίσματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου