Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Μερικοί άνθρωποι παχαίνουν περισσότερο από άλλους, παρόλο που τρώνε την ίδια ποσότητα φαγητού, επειδή είναι φορείς γονιδίων, τα οποία ενθαρρύνουν τον οργανισμό τους να αποθηκεύσει περισσότερο λίπος, σύμφωνα με νέα βρετανική έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Δρ Νικ Μόρτον του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, που δημοσίευσαν τη σχετική εργασία στο επιστημονικό έντυπο PLoS One, εντόπισαν ένα αριθμό γονιδίων στον λιπώδη ιστό, τα οποία ωθούν τους ανθρώπους να κατακρατούν περισσότερο λίπος στο σώμα τους κι έτσι σταδιακά να παχαίνουν ή, αντίστροφα, να δυσκολεύονται να αδυνατίσουν.
Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η ανακάλυψή τους θα βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων φαρμακευτικών θεραπειών κατά της παχυσαρκίας.
Οι ερευνητές έκαναν πειράματα με ποντίκια, τα οποία επί πολλές γενιές είχαν ανατραφεί στο εργαστήριο, ώστε να γίνουν είτε παχύσαρκα είτε λεπτά και, έτσι, είχαν αποκτήσει ενεργά γονίδια που σχετίζονταν με το βάρος.
Οι επιστήμονες, στη συνέχεια, εντόπισαν στα υπέρβαρα ποντίκια -αλλά όχι στα αδύνατα- ορισμένα γονίδια που εμποδίζουν τη διάσπαση του λίπους μέσα στον οργανισμό. Σε επόμενο στάδιο, αναπτύχθηκαν ποντίκια των οποίων ο ένας γονιός ήταν υπέρβαρος και ο άλλος λεπτός. Τα ποντίκια που προέκυψαν, υπέρβαρα και αυτά, αποδείχτηκε ότι διέθεταν στο γονιδίωμά τους τα ίδια ενεργά γονίδια κατακράτησης λίπους, γεγονός που δείχνει ότι η κληρονομικότητα παίζει ρόλο στην αποθήκευση του λίπους και αυξάνει έτσι την πιθανότητα παχυσαρκίας.
Εξάλλου, η έρευνα διαπίστωσε ότι τα ποντίκια με ένα παχύσαρκο γονιό, που όμως τα ίδια προέκυψαν λεπτά, φάνηκε να έχουν μια έξτρα προστασία κατά της παχυσαρκίας.
Όταν οι ερευνητές τάισαν με λιπαρές τροφές τόσο τα παχύσαρκα, όσο και τα αδύνατα πειραματόζωα, τα τελευταία διέσπασαν πιο εύκολα τα λίπη στο σώμα τους, γεγονός που δείχνει ότι είχαν κληρονομήσει κάποια -άγνωστα προς το παρόν- γονίδια που τους βοηθούσαν να μην κατακρατούν λίπος και έτσι να μένουν αδύνατα.
Όπως είπε ο Δρ Μόρτον, «ενώ τα γονίδια που ελέγχουν την όρεξη, είναι γνωστό ότι έχουν σημασία για τον προσδιορισμό του πάχους, η νέα μελέτη μας δείχνει ότι τα γονίδια στον ίδιο τον λιπώδη ιστό παίζουν ρόλο στο γιατί μερικοί άνθρωποι τείνουν να κρατούν το λίπος τους περισσότερο από άλλους».
Επεσήμανε πάντως ότι, μολονότι οι γενετικοί παράγοντες σχετίζονται με την παχυσαρκία, η σωματική άσκηση, η δίαιτα και γενικά ένα υγιεινό στιλ ζωής είναι πάντα σημαντικοί παράγοντες για την καταπολέμηση του πάχους.
Οι ερευνητές εξέφρασαν την ελπίδα ότι μελλοντικά θα υπάρξουν νέα φάρμακα, τα οποία θα στοχεύουν εκείνα τα γονίδια και τις πρωτεΐνες που ευνοούν τη συσσώρευση λίπους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ερευνητική ομάδα συμμετείχε και η ερευνήτρια Ζωή Μιχαηλίδου του Ινστιτούτου Ιατρικών Ερευνών Queen's του Εδιμβούργου, στη Σκοτία.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Δρ Νικ Μόρτον του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, που δημοσίευσαν τη σχετική εργασία στο επιστημονικό έντυπο PLoS One, εντόπισαν ένα αριθμό γονιδίων στον λιπώδη ιστό, τα οποία ωθούν τους ανθρώπους να κατακρατούν περισσότερο λίπος στο σώμα τους κι έτσι σταδιακά να παχαίνουν ή, αντίστροφα, να δυσκολεύονται να αδυνατίσουν.
Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η ανακάλυψή τους θα βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων φαρμακευτικών θεραπειών κατά της παχυσαρκίας.
Οι ερευνητές έκαναν πειράματα με ποντίκια, τα οποία επί πολλές γενιές είχαν ανατραφεί στο εργαστήριο, ώστε να γίνουν είτε παχύσαρκα είτε λεπτά και, έτσι, είχαν αποκτήσει ενεργά γονίδια που σχετίζονταν με το βάρος.
Οι επιστήμονες, στη συνέχεια, εντόπισαν στα υπέρβαρα ποντίκια -αλλά όχι στα αδύνατα- ορισμένα γονίδια που εμποδίζουν τη διάσπαση του λίπους μέσα στον οργανισμό. Σε επόμενο στάδιο, αναπτύχθηκαν ποντίκια των οποίων ο ένας γονιός ήταν υπέρβαρος και ο άλλος λεπτός. Τα ποντίκια που προέκυψαν, υπέρβαρα και αυτά, αποδείχτηκε ότι διέθεταν στο γονιδίωμά τους τα ίδια ενεργά γονίδια κατακράτησης λίπους, γεγονός που δείχνει ότι η κληρονομικότητα παίζει ρόλο στην αποθήκευση του λίπους και αυξάνει έτσι την πιθανότητα παχυσαρκίας.
Εξάλλου, η έρευνα διαπίστωσε ότι τα ποντίκια με ένα παχύσαρκο γονιό, που όμως τα ίδια προέκυψαν λεπτά, φάνηκε να έχουν μια έξτρα προστασία κατά της παχυσαρκίας.
Όταν οι ερευνητές τάισαν με λιπαρές τροφές τόσο τα παχύσαρκα, όσο και τα αδύνατα πειραματόζωα, τα τελευταία διέσπασαν πιο εύκολα τα λίπη στο σώμα τους, γεγονός που δείχνει ότι είχαν κληρονομήσει κάποια -άγνωστα προς το παρόν- γονίδια που τους βοηθούσαν να μην κατακρατούν λίπος και έτσι να μένουν αδύνατα.
Όπως είπε ο Δρ Μόρτον, «ενώ τα γονίδια που ελέγχουν την όρεξη, είναι γνωστό ότι έχουν σημασία για τον προσδιορισμό του πάχους, η νέα μελέτη μας δείχνει ότι τα γονίδια στον ίδιο τον λιπώδη ιστό παίζουν ρόλο στο γιατί μερικοί άνθρωποι τείνουν να κρατούν το λίπος τους περισσότερο από άλλους».
Επεσήμανε πάντως ότι, μολονότι οι γενετικοί παράγοντες σχετίζονται με την παχυσαρκία, η σωματική άσκηση, η δίαιτα και γενικά ένα υγιεινό στιλ ζωής είναι πάντα σημαντικοί παράγοντες για την καταπολέμηση του πάχους.
Οι ερευνητές εξέφρασαν την ελπίδα ότι μελλοντικά θα υπάρξουν νέα φάρμακα, τα οποία θα στοχεύουν εκείνα τα γονίδια και τις πρωτεΐνες που ευνοούν τη συσσώρευση λίπους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ερευνητική ομάδα συμμετείχε και η ερευνήτρια Ζωή Μιχαηλίδου του Ινστιτούτου Ιατρικών Ερευνών Queen's του Εδιμβούργου, στη Σκοτία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου